ارتعاشات

 

 
   


 

 

 

فهرست

 

1- متغير هاي اندازه گيري

2-علم اندازه گيري(مترولوژي)

3-عملكرد ناپايدار

4-ارتعاش در فركانس متغير

5-ارتعاش داخلي

6-مد اصلي ارتعاش

7-مدهاي بعدي ارتعاش

8-ملاحظات عمومي بالانس كردن

9-تعادل وموازنه

10-اشكال و رفع آن

11-عيب يابي

12-جدول رفع عيب ارتعاشات


 

پيوست

 

جدول 1 عيب يابي


 

ارتعاشات

متغير هاي اندازه گيري

 

ارتعاشات توسط اندازه گيري حداكثر جابجايي در دامنه لرزش اندازه گيري مي شود.  در مرحله بعد توسط  اندازه گيري سرعت ارتعاش و يا حداكثر شتاب حركت ارتعاشي اندازه گيري مي شود .

در امريكا و انگليس وساير كشور هاي انگليسي زبان جابجايي توسط  اندازه گيري پيك به پيك دامنه ارتعاشات اندازه گيري مي شود.

اندازه گيري مربع سرعت ارتعاش مي تواند انرژي ارتعاش را مشخص كند.

اندازه گيري سرعت ارتعاشات در باند 10 الي HZ 1000 مقياس ارزيابي اكثر استانداردهاي اندازه گيري ارتعاش ياتاقان ها است . اگر ارتعاش مشخص و سينوسي باشد با اندازه گيري سرعت ويا شتاب ارتعاش مي توان دامنه ارتعاش را بدقت تعيين كرد.

اگر ارتعاش سينوسي نباشد محاسبه براي اجزاء ساده قابل استفاده مي باشد ولي براي اجزاء پيچيده نيز همچنين اندازه گيري سرعت ارتعاشات به آناليز طيف ارتعاش نيز كمك مي كند.اندازه گيريهاي بالا به پيكاپهاي الكتروديناميك ارتعاشات وابسته است ومحاسبه مجموع كل ارتعاش از نتيجه گيري آناليز لرزش ميسر مي گردد.

بايد بخاطر داشته باشيد  بعضي دستگاه  هاي   لرزش  سنج  فقط ارتعاشات  پوسته ياتاقان  را در نظر مي گيرند.

 اگر سرعت ارتعاش با واحد هاي m m/s يا inch/s باشد بايد در نظر داشت كه اين مقدار موتْر RMS است يا مقدار حداكثر ارتعاش ؛ كه به هر حال اين  اطلاعات   بايد . قبل از ارسال به مرحله بعدي كنترل شده  به ارقام استاندارد تبديل گردد .

 
   


روابط ذيل تبديل ارقام ارتعاشات  را نشان ميدهد.

 
   

 

دامنه ارتعاشات

 
   

 

تبديل سرعت ارتعاشات به جابجايي ارتعاشات در ارتباط با فركانس ارتعاشات مي باشد.

براي فركانس HZ 50 تبديل ها به شرح ذيل مي باشد.

 
   

 

مقدار سرعت ارتعاش به جابجايي ارتعاش در فركانسهاي بالاتر از  HZ50  به  شرح ذيل تبديل مي گردد.

 
   

 

 

مترولوژي

پيكاپهاي الكتروديناميك اندازه گيري سرعت ارتعاشات عموما براي اندازه گيري مطلق ارتعاشات پوسته ياتاقانها بكار مي رود.به اين شكل كه كويل پيكاب بطور مشخص روي يك نقطه تْابت عكس العمل نشان ميدهد . قسمت تْابت پيكاب كه به شكل مستقيم  ياتاقان متصل است ارتعاشات را دريافت مي كندواين عمل باعث ايجاد يك مقدار ولتاژ تابع زمان در كويل مي شود كه متناسب با سرعت ارتعاش است.

دامنه ارتعاشات توسط يك فرايند يكنواخت با سرعت ارتعاشات هماهنگ است . در محاسبات ارتعاشات مقدار لرزش پيكاب اندازه گيري سرعت ارتعاشات نيز بايد در نظر گرفته شود.(بسياري از پيكابها داراي فركانس طبيعي در حدود HZ14  مي باشند و اندازه گيري فركانس زير HZ 20 عموما داراي خطا ميباشند در بعضي از آنها از ظريب خاص براي تصيح استفاده مي شود.

 در بسياري از دستگاه  ها ؛ شتاب سنج ها نيز براي اندازه گيري مقدار مطلق  ارتعاشات پوسته هاي ياتاقان ها بكار مي روند .اين دستگاه  يك برتري دارد و آن توانايي بالا در مقابل   حرارت و حساسيت زياد نسبت به لرزش  است . ضمنا اين دستگاه ها  در تبديل اندازه  ارتعاش خطايي ايجاد نمي كنند ونتيجتا به عنوان يك فيلتر مكانيكي معرفي خوب مي گردند .

ارتعاشات محورها  معمولا بدون تكنيك تماس اندازه گيري مي شود  وپيكابها معمولا با جريان گردابي عمل ميكنند وپيكابها ي جريان گردابي روي محورهاي آبكاري شده توسط كرم عمل نمي كنند ؛ زيرا لايه هاي غير متجانس سبب ايجاد خطاي زياديدر اندازه گيري  مي شود .پيكابهاي القايي به ميدانهاي مغناطيسي حساسند بطوري كه حتي با پايه مغناطيسي خود نيز تحريك مي شوند واين مساله باعث ايجاد  خطا  در اندازه گيري مي شود.

ارتعاش محور داراي فركانس است كه از دو مسير جداگانه اندازه گيري مي شود.ترانسمترها  بازاويه 90 درجه نسبت به هم قرار دارند و قادرند كه حركت روتور را ارزيابي كنند . در يك مدار كامپيوتري سيگنالهاي ارسال شده بر اساس فاز و دامنه ارسال شده  محاسبه و مقدار ارتعاش روتور را از مختصات صفر بررسي مي كند .

 

عملكرد ناپايدار

بيشترين ارتعاش وقتي ظاهر ميشود كه توربو ژنراتور متعادل نباشد .  اين لرزش ها  زماني اتفاق مي افتد كه ارتعاشات اجباري برابر با  فركانس طبيعي  روتور باشد  ؛  برخلاف ارتعاشات القايي داخلي كه عموما كمتر از فركانس دوران شفت هستند وهنگاميكه  شفت  دوران مي كند دامنه آنها افزايش نمي يابد . ارتعاشات ديگري نيز وجود دارند كه دامنه ارتعاشي را افزايش مي دهند كه در مدهاي بعدي ارتعاش آثار وجود آنها  ظهور مي كند . هارمونيك هاي ديگري نيز  در 2/1و3/1 دامنه ارتعاشي هستند كه ظاهر مي شوند و بر اساس نياز اندازه گيري مي شوند.

 

ارتعاشات در فركانس متغير

دلايل ممكن

1- استعداد بالاي يك سامانه نامتوازن بر اساس نزديكي به حالت تشديد

2- عدم توازن شديد كه باعث جلوگيري از بهره برداري مي گردد و امكان بالانس كردن را  نمي دهد . براي متْال القاء حرارتي و يا اختلال دربارتوليدي.

اين اختلال مي توانداز عدم هم محوري نيز  باشد . وقتي كه دو محور با يكديگر متصلند و كوپلينگ آنها  باهم  هم محور نيست .

 ارتعاشات ايجاد شده در اتْر عدم توازن با فركانس آن مشخص ميگردد.(بر حسب زمان و سرعت دوران)  ابزارهاي اندازه گيري خاصي هستند كه مي توانند اين فركانس را از طيف فركانسهاي دريافتي جدا كنند .ا ين ابزارها به طور عادي در كنار واحد استفاده نمي شود .و براي استفاده از آن ابزار كوچكي ( پروپ دستي ) مي بايست موقتا در محل نصب شود  . بعضي از اين لوازم مي بايست بتوانند هم سرعت و هم جابجايي ارتعاش را اندازه گيري نمايند .اندازه گيري دامنه ارتعاش ساده بر حسب ميكرون و سرعت ارتعاش بر حسبmm/s   (RMS)  اندازه گيري مي شود. مشخصات فركانس بر حسب HZ  وبر اساس رابطه F=226 V/S  حاصل مي گردد.

اگر چه اين مفاهيم كاملا تجربي هستند ؛  با اين وجود يك متخصص بالانس ميتواند  از آنها اطلات مفيدي در باره نوع  و علت ارتعاش به دست آورد.

 

اختلالات حرارتي

در زمان تغييرات بار و يا درجه حرارت اختلا لا تي  به شكل ارتعاشات ثابت روي محور ظاهر ميشود .اندازه اين ارتعاشات معمولا با افزايش بار و افزايش درجه حرارت زياد مي شود .

اين پديده هنگامي نيز  روي محور ژنراتور اتفاق مي افتد كه جريا ن تحريك تغيير يابد.

 مشكل ارتعاش در يك حالت مشخص از توليد تكرار ميشود .

حتي امكان دارد اختلاف درجه حرارت جزيي شفت باعث ايجاد عدم توازن  شديد در روتور گردد.  اختلا ل حرارتي همچنين S  t icking نيز ناميده ميشود كه اين پديده بسيار متداول است در اين حالت رفتار محور در بار كم عاديست ولي با افزايش بار ارتعاش محور افزايش مي يابد در اين وضعيت اتْر حرارتي با اتْر مكانيكي جمع شده است و با كاهش بار مجددا روتور به حالت عادي بر مي گردد .

ارتعاشات گذرا

پديده هاي گذرا بادارا بودن پروفيل مشخص حالت القا ي حرارتي نيز دارند ؛ اين پديده ها در زمان تغييرات بار يا درجه حرارت   نيز مشاهده مي شوند.

اين نوع ارتعاشات در نتيجه اختلاف نرخ انتقال حرارت برروي سطح روتور بوجود مي آيد و همچنين موجب پيچش روتور مي گردد؛ با اين وجود ممكن است هرگز به عنوان دليل مناسب در بالانس شفت در نظر گرفته نشوند.

 پروسه گرمايش با شيب ملايم  ؛ ار تعاش يك نواخت و ملايم نيز ايجاد مي كند . اختلاف درجه حرارت ناچيز نيز  اتْر گذاري بالايي  روي ارتعاشات روتور  داشته  باشد. اين يك حقيقت انكار ناپذير روي روتور  توربين گاز مي باشد كه امكان دستيابي به افزايش درجه حرارت  با شيب ملايم در اين روتور ها كه تحت كنترل باشد وجود ندارد.

 

اختلالات دراثر  سايش  سر پره ها

 

در اثر تماس  پره هاي روتور با آببند هاي  پوسته داخلي  ؛ سر پره هاي توربين و كمپرسور دچار سايش مي شود  .

خال جوش منطقه اي نيز باعث اعوجاج در شفت گشته و ناهماهنگي هايي  به همراه دارد

در خيلي از پوسته ها فقط  تماس سر پره ها   كافي است كه اتْر منفي در روتور بگذارد.

اختلاف  لقي روي آببند هاي روغن در پوسته ياطاقان نيز باعث ايجاد كك و تغيير شكل عبور روغن مي شود .

ارتعاشات داخلي

اين ارتعاشات به نوع ديگري نيز معرفي ميگردند. ارتعاشي كه در مدهاي بعدي ظاهر نمي شود

و فركانس آن كمتراز فركانس روتور است ؛ بدون اينكه مضربي از آن باشد.

اين ارتعاشات غالبا با دامنه بالا و با حفظ خصوصيات اصلي خود بر روي تْبات اتاق كنترل ظاهر مي گردد.

بهرحال اين ارتعاشات در مجموع  دراندازه  ارتعاشات ثبت شده در اتاق كنترل تاتْير مي گذارد و غالبا عمر كوتاهي  دارند كه  متاثر از درجه حرارت روغن ياتاقانها و يا متاثر از شرايط تقسيم نيرو در ياطاقانها مي باشد.

 

مدهاي بعدي ارتعاشات

 

معمولا درتوربين ها و روتور ژنراتور دو قطبي ارتعاشاتي با فركانس دو برابر دور دستگاه  ظاهر مي گردد.

اين فركانسها دامنه بالايي ايجاد نمي كنند ودر نتيجه اتْر قابل ملاحظه اي در ثبت كننده هاي اطاق فرمان  نخواهند داشت  .  اندازه گيري و تجزيه و تحليل چنين فركانسي براي به دست آوردن  نوع و علت  ارتعاشات ضرورت دارد .

 

تحريك مكانيكي

محور هاي ژنراتور هاي دو قطبي داراي دو ممان اينرسي اصلي متفاوت هستند اين محور ها در هر دوران دو حداكثر و دو حداقل انحنا را بر اثر نيروي جاذبه تجربه مي كنند. اين حالت باعث ايجاد يك لرزش با فركانسي معادل دو برابر فركانس محور مي شود . البته در محاسبات اوليه  طراحي اين مسايل در محور  در نظر گرفته شده است .

در حالت هاي خاص ارتعاشاتي بادو برابر فركانس دوران مشاهده مي گردد كه ممكن است  بدليل وجود ترك برروي محور باشد .

دليل ايجاد ارتعاشات ميتواند قانونمند شود  ولي هرگز نمي توان علت بسيار ي از آنها كه در توربو ژنراتور ايجاد ميشود  را بدقت معين كرد .

 

تحريك مغناطيسي

در توربو ژنراتور هايي كه پوسته ياتاقان آنها با پوسته استاتور يكي مي باشد تحريك مغناطيسي ايجاد شده از طرف پوسته ياتاقان باعث لرزش استاتور گشته كه در نتيجه به روتور القا مي گردد .

 اين حالت به سادگي توسط اندازه گيري ارتعاشات محور در حالت بدون بارو بدون تحريك در دور نامي مشخص مي گردد و مقايسه  نتايج بدست آمده با ارتعاشات در حالت بدون با ر و تحريك نشان مي دهد كه  اگر ارتعاشات در حالت دوم و در دور نامي پس از ايجاد تحريك بوجود آيد علت آن تحريكمغناطيسي مي باشد.

 

مدهاي ديگر ارتعاشات :

اين ارتعاشات به ندرت اتفاق افتاده و در تْبات اتاق كنترل مشاهده نمي شود.

تنها آناليز و تجزيه وتحليل  فركانسي ميتواند آنرا نشان دهد . اين ارتعاشات در 2/1 و 3/1  دور نامي اتفاق مي افتد.

علت بوجود آمدن اين ارتعاشات ممكن است بدليل شل بودن  پايه ها يا فونداسيون و يا اتصال پوسته ياتاقانها بازمين باشد.

 

 

 

توضيحات عمومي بالانس كردن  ( متعادل كردن )

 

كسي كه مي خواهد يك روتور را متعادل كند  مخصوصا بالا نس مجدد مي بايست دقيقا آگاه باشد كه از لحظه شروع چه مراحلي را بايد طي كند .  بعنوان متْال نامتعادلي مستقيما اندازه گيري نمي شود  ما فقط ميتوانيم اتْر ارتعاشات ناشي از نا متعادلي را دريافت كنيم.

بالانس كردن نمي تواند همه انواع نامتعادلي ها را شامل شود؛ ولي در جمع نامتعادلي ها با استفاده از بالانس كردن مي توان نامتعادلي را تا حد امكان جبران كرد.

در طي مراحل بالانس كردن  يك حالت  توقف بين  اندازه گيري نامتعادلي اصلي و نامتعادلي مصنوعي نياز است كه اين سكون در حقيقت وقفه اي  در بهره برداري ايجاد خواهد كرد.

بالانس مجدد به ندرت باعث اصلاح  نامتعادلي  مي گردد و فقط حسن انجام كار قبلي را تاييد مي كند

بنابراين ممكن است يك روتور براي بهره برداري در شرايط خاص و جديد يك نيروگاه با وجود بالانس كارخانه اي و يا بالانس پس از بازسازي لازم باشد براي تاييد مجدد بالانس گردد.

بالانس معمولا با مرحله اي بنام تست بالانس شروع مي گردد .

و اين حالت با نصب وزنه ايي  آزمايشي جهت ايجاد يك نامتعادلي مصنوعي شروع مي گردد.

وزنه مورد نياز ميتواند به صورت استفاده از منحني و يا روش كامپيوتري تعيين گردد. يكي از موارد بسيار مهم ثبت وقايع و عمليات در تمام لحظات است .

بالانس مجدد معمولا هزينه زيادي براي بهره برداري نيروگاه ايجاد مي كند.

يك راه اندازي ويا  توقف هزينه زيادي دارد  .  قابليت بهره برداري بالا از توربو ژنراتور بسيار مهم است . توربو ژنراتور نبايد براي بالانس مجدد از مدار خارج شود ؛مگر اينكه مشكل بزرگي ايجاد كرده باشد .

اشتباه بزرگي كه عموما اتفاق مي افتد اين است كه براي نصب وزنه بالانس اطلاعات لرزش را به مجرد رسيدن به دو ر نامي اخذ مي كنند . اين نحوه اندازه گيري ها نمي تواند باعث ايجاد تعادل در روتور گردد . ضرورت دارد كه اطلاعات لرزشي زماني اخذ گردد كه محور به حالت تْابت خود رسيده باشد و عموما اين عمل به زمان كافي نيازمند است .

نتايج قابل تكرار ميتوانند براي بالانس موفق مفيد باشند البته استتْنا نيز وجود دارد . بعنوان متْال  اندازه گيري اوليه جهت رسيدن به مقصود در آغاز راه اندازي مي تواند به عنوان پايه بالانس كردن در نظر گرفته شود. اما پس از گذشت زمان و ايجاد مسايل ديگر منجمله سايش سرپره ها اين اعداد متفاوت خواهند بود . تنها راه مشخص كردن حالت استتْنايي از اين نوع اينست كه مرتبا و با روش اصولي اندازه گيري ها تكرار گردد .مگر اينكه دستور العمل بالانس كردن بتواند مراحل سايش را  نيزدر نظر بگيرد . كه اين عمل بطور معمولي امكان پذير نيست .

توربين نمي تواند براي مدت طولاني  تنش هاي ناشي از ارتعاشات قابل توجه را تحمل كند . با وجودي كه حداكتْر ارتعاشات مجاز از طرف سازنده تعيين شده است ولي  بهره برداري طولاني  با اين شرايط باعث ايجاد صدمه به توربين ميگردد.

در اين حالت با استفاده از بالانس اوليه ميتوان براي مدتي توربو ژنراتور را زير بار ودر حالت دايم بهره برداري كرد . بطور كلي اگر ابهامي در رفتار توربو ژنراتور وجود داشته باشد براي يك مدت مشخص اين اندازه گيري ها تكرار ميگردد تا شرايط مشخص گردد.

اگر اين حالت تا شروع بالانس مجدد ظاهر نشود توربين را در حالت اوليه خود با مراقبت بيشتر ميتوان بهره برداري كرد.

اگر شرايط  بهره برداري از توربو ژنراتور بي دليل تغيير كند . لازم است اين رفتار دقيقا بررسي گردد. اين امر  غالبا نتيجه يك تحريك نسبي از عوامل مختلف مي باشد اما از عوامل تغيير دهنده آنها نبايد چشم پوشي كرد. به سادگي نمي توان از افزايش لرزش همراه با تغيير زاويه ارتعاشات گذشت ،چرا كه ممكن است بدليل آسيب ديدن شفت و ايجاد ترك در آن باشد . دقت شود هنگامي كه تغييرات رو به افزايش يكنواخت  مشاهده مي گردد ممكن است به دليل خوردگي و يا زبروخشن شدن محور باشد.

براي اين حالت يك گروه متخصص و توانمند ميتوانند علت را كشف كنند . تنها عامل محدود كننده تعداد صفحات بالانس مي باشد كه هر صورت براي افزايش كارايي بايد  دستگاه  بالانس شود.

يكي از عوامل ضروري در تشخيص عامل اصلي ارتعاشات يك محور؛ اندازه گيري دقيق در همه حالات بهره برداري مي باشد. 

نتيجه بالانس كردن اغلب باعث ايجاد نتايج مثبت در بهره برداري از دستگاه  مي باشد .

باوجود اينكه  حساسيت دستگاه به نصب وزنه آزمايشي بسيار بالاست  ولي واكنش ناچيز در برابر وزنه سنگين آزمايشي به اين معني نمي باشد كه محور دچار نا متعادلي بزرگي مي باشد . ممكن است اتْر وزنه آزمايشي  با نا متعادلي موجود محور در يك راستا با اختلاف 180 درجه قرار گرفته باشد .

بر اين اساس بالانس اوليه اي كه بتواند تغييرات  مهمي در مقدار ارتعاشات ايجاد كند ما را به اين سمت هدايت مي كند كه سيستم نسبت  به ارتعاشات بيشتر از اندازه حساس شده است .

بالانس مجدد همچنين مي تواند اثر ارتعاشات حاصل از القاء حرارتي را كاهش دهد،مشروط بر اينكه تغييرات بار واحد در يك حد معين محدود باشد . اگر ارتعاشات حاصل از تغييرات بار 2 برابر ارتعاشات مجاز باشد متعادل سازي جوابگو نخواهد بود.  در بعضي از مواقع با توافق با بهره برداري مي توان قبل از انجام بالانسينگ حساسيت دستگاه  را كم كرد.  در حالتي كه توربو ژنراتور در بار نامي بهره برداري مي شود ميتوان اندازه مجاز آلارم ارتعاشات را بيشتر از آن نمود ؛  مانند حالتي كه توربين از دورهاي بحراني عبور مي كند .

 

بالانس كردن

همان طور كه قبلا توضيح داده شده است انتخاب روش بالانس بستگي به اندازه گير ي هاي اوليه دارد.  اين اندازه گيري بايد شامل همه اطلاعات مورد نيازي باشد كه شرايط بهره بردا ري از توربين را نشان مي دهد.  وزنه آزمايش روي صفحه بالانس اثر مي گذارد.  بنابراين بعد از قراردادن وزنه آزمايشي وبهره برداري  در حالت عادي از واحد  ، مقدار حداكثر ارتعاشات ايجاد شده را اندازه گيري نماييم . اين  حالت تنها راه تشخيص اثر وزنه آزمايشي برروي ارتعاشات است. اين روش به تست لرزش معروف مي باشد و پارامترهاي زيادي من جمله دامنه و جهت ارتعاشات اوليه و دامنه ارتعاشات جديد را بدست مي دهد .

 عوامل بالا وابستگي شديدي به يكديگر دارند  بطوري كه ممكن است عوامل اتْر گذار برروي سه صفحه بالانس روتور مورد بررسي قرار گيرد و سه معادله با سه مجهول حاصل گردد  كه نياز به حل دارد و تنها محاسبات پيچيده  راه گشا  خواهد بود.

 اندازه و محل وزنه آزمايشي عموما بستگي به تجربه دارد و براي ماشين هاي مشابه اين  مقدار يكسان مي باشد . نصب وزنه آزمايشي معين با مقدار و محل معين روي صفحه هاي اندازه گيري اتْر مي گذارد در صورت امكان اين عمل نبايد ارتعاشات اوليه را افزايش دهد ؛ به طوري كه باعث توقف  توربين گردد .

 در بعضي موارد يك عمل بالانس روي سه صفحه تا پنج روز نيز زمان نياز دارد زيرا همان طور كه قبلا نيز اعلام شده است بعد از گزاردن وزنه آزمايش روي هر صفحه براي ثبت نتايج چند ساعت وقت صرف مي گردد.

 

 

 

اشكال و رفع آن

مقادير زير براي اندازه گيري ارتعاشات توربين و ژنراتور به كار مي رود

2.8 mm/s    RMS    تا 0        محدوده خوب

7    mm/s     RMS   تا  2.8     محدوده قابل استفاده

18  mm/s      RMS  تا   7    محدوده پذيرفتني

توربين گاز و ژنراتور مي تواند در محدوده 2.8  mm/s  تا 7   mm/s  بدون اينكه به اجزاي آن آسيب وارد شود ؛  مورد بهره برداري قرار بگيرد.  امكان دارد كه مقدار ارتعاشات به آرامي بعد از چند ساعت بهره برداري افزايش يابد ، البته اين مقدار نبايد به حد آلارم برسد .

 حد ارتعاشات توربو ژنراتور به شكل زير است:

7 mm/s RMS = آلارم

11mm/s RMS = تريپ

در حوادثي كه ارتعاشات به سرعت در كوتاه زمان و حتي ناگهاني افزايش پيدا مي كند؛ قضيه  مي بايست توسط سازنده مورد بررسي قرار گيرد حتي اگر بعد از حادتْه مقدار ارتعاش به زير 7mm/s  كاهش يابد .  

جدول رفع عيب ارتعاشات

هنگامي كه در يك نيروگاه مساله لرزش بوجود مي آيد به منظور اينكه سازنده بتواند حركت اوليه در تشخيص عيب يابي را بكند،بخش خدمات شركت سازنده به دريافت اطلاعات مناسب  نياز دارد كه اين اطلاعات كوتاه و تاحد ممكن صحيح  ؛ شامل موارد ذيل مي باشد:

شرح مختصري از مساله

شرح مختصري از حالت بهره برداري

نوع ارتعاشات روي ياتاقان ها و محور

نشاندادن موقعيت بهره برداري هنگامي كه مساله اتفاق افتاده است(راه اندازي بعد از كنترل كردن در حالت بارگيري و يا حالت بهره برداري عادي)

چگونگي شروع مساله اتفاق افتاده

اثر پذيري ارتعاشات با راه اندازي؛  توقف  ؛ افزايش بار ؛ كاهش بار؛ ودر صورت امكان حالت بهره برداري در فركانس بالا تر ويا پايين تر از فركانس نامي

حالت و وسيله اندازه گيري

وسيله ثبت ارتعاشات  كاغذ؛ كامپيوتر ويا غيره

امكانات بالانس كردن روي ماشين


جدول 1 عيب يابي

 

معايب

دلايل

اصلاحيه

افزايش ارتعاشات دوراني

 

-لرزش بر اتْر درجه حرارت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارتعاشات گذرا

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اين ارتعاشات بعنوان ارتعاشات گذرا و پياپي تشخيص داده شود كه با تغييرات در جه حرارت يا بار تغيير كند.

ارتعاشات ذاتي كه معمولا در بار هاي مشخصي مجددا ظاهرمي گردد.

لرزش بر اتْر حرارت كه بي بالانس مجدد كاهش مي يابد.

 

 

اين اشكال در اتْر حرارت ايجاد شده و باعث تغيير ارتعاشات بر اتْر تغيير بار يا درجه حرارت مي گردد

ممكن است بر اتْر تقسيم نا همگون درجه حرارت بر روي سطح روتور ايجاد گردد

بعد از گذشت زمان كافي اين ارتعاشات ممكن است حذف گردد

اگر مراحل گرم شدن به آرامي انجام پذيردمقدار لرزش  نيز كاهش مي يابد

 

-لرزش بر اتْر درجه حرارتافزايش ارتعاش براتْر نامتعادلي مكانيكي

 

 تغييرات در زمان تعميرات مانند تعويض پره ها كه باعث نامتعادلي وزني در روتور گشته است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارتعاشات خود القايي         ( دروني)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اشكال ايجاد شده بدليل درگيري قطعات متحرك بر قطعات تْابت

 

 

 

 

 

 

 

اشكالات لرزش وارد شده از شفت هاي متعدد كه با هم اتصال دارند

 

تعديل ناكافي ياتاقان

ممكن است روتور به سيلها و يا پوسته داخلي تماس حاصل كرده و سايش خاصي ايجاد كند

خيلي مواقع مقدار جزيي از سايش روتور اشكال عمده ايجاد كند كه بابالانس مجدد رفع مي گردد

بالانس مجدد به صورت موقت رفع عيب مي كند

 

 

الايمنت دو محور بعنوان رفع عيب اصلي و راه حل اساسي مي باشد

 

 

-اين ارتعاشات توسط فركانس جدا از سرعت روتور ايجاد شده است كه اين فركانس معمولا نصف سرعت نامي روتور مي باشد بهرحال ارتباط آن با سرعت ؛ يك تابع غير خطي است

اين ارتعاش مي تواند توسط آناليز در اتاق فرمان و با تْبات مشخص گردد

 

-با كاهش درجه حرارت روغن ورودي به ياتاقان از شدت مشكل بكاهيد. افزايش سطح تماس در ياتاقان باعث افزايش دمپينگ  مي باشد

 

- ممكن است به سادگي با افزايش بار متحمل شده توسط ياتاقان تا حدي كه سازنده مجاز ميداند رفع عيب گردد

مدهاي ارتعاشات

 

 

 

 

 

 

 

مدهاي دوم ارتعاشات

 

 

 

 

 

 

 

 

افزايش ارتعاشات در زمان راه اندازي يا در زمان بهره برداري

اشكال ترك در روتور

 

 

 

 

 

 

 

مشكل در زير پايه هاي اصلي  مي باشد

 

 

 

 

 

 

 

عبور از دور بحراني

اگر ارتعاشات در دو برابر فركانس روتور افزايش يابد بطوريكه قبلا ديده شده باشد بايد سريعا به شركت سازنده اطلاع داده شود سپس اقدامات ديگر صورت گيرد.

 

 

 

رفتار فنر گونه و غير خطي حاكي از شل بودن صفحه پايه بر روي پايه و پوسته ياتاقان از صفحه كف مي باشد ارتعاشات از اين نوع توسط آناليز ارتعاشات حاصل مي شود.

 

 

 

 

روتور بايد از دورهاي بحراني سريعا عبور نمايد ممكن است ارتعاشات شديد با بالانس مجدد رفع گردد.